Si quis dixerit, receptos et approbatos Ecclesiæ Catholicæ ritus, in solemni Sacramentorum administratione adhiberi consuetos, aut contemni, aut sine peccato a ministris pro libito omitti, aut in novos alios per quemcumque Ecclesiarum Pastorem mutari posse: anathema sit.

Gdyby ktoś mówił, że przyjęte i uznane obrzędy Kościoła Katolickiego, zwyczajowo stosowane przy uroczystym udzielaniu Sakramentów, mogą być lekceważone lub dowolnie i bez grzechu pomijane, lub zmieniane na inne nowe przez któregokolwiek Pasterza Kościołów – niech będzie wyklęty.

Sobór Trydencki, Sesja 7, 3 marca 1547, Dekret o sakramentach, Kanony o sakramentach w ogólności, Kanon 13.

Duchowny, który już dowiedział się o problemie (trwającej od kilkudziesięciu lat) zmiany kultu, duchowny, który już dowiedział się o doskonałości odwiecznego katolickiego rytu Mszy Świętej w rycie rzymskim, duchowny, który już dowiedział się o brakach mszy zreformowanej (Novus Ordo Missae), podejmuje decyzję: wyłącznie, dożywotnio i nieodwołalnie będę odprawiał Mszę Świętą w rycie rzymskim. Wobec Boga i Kościoła, nie może postąpić inaczej.
Wierny świecki, który już dowiedział się o problemie (trwającej od kilkudziesięciu lat) zmiany kultu, wierny świecki, który już dowiedział się o doskonałości odwiecznego katolickiego rytu Mszy Świętej w rycie rzymskim, wierny świecki, który już dowiedział się o brakach mszy zreformowanej (Novus Ordo Missae), podejmuje decyzję: wyłącznie, dożywotnio i nieodwołalnie zwiążę się z Mszą Świętą w rycie rzymskim. Wobec Boga i Kościoła, nie może postąpić inaczej.

---

Katolickie podstawy magisterialne, doktrynalne i analityczne: tutaj

---

treści katolickie:
 sacerdoshyacinthus.com
 verbumcatholicum.com
 actualia.blog