Tags
Boże Ciało, Bp Athanasius Schneider, Corpus Christi, Komunia Święta, Ks. Jacek Bałemba SDB, Ks. Robert Mäder, kult katolicki, Msza Święta w tradycyjnym rycie rzymskim, Polska, postawa klęcząca
Upadnij na kolana,
Ludu czcią przejęty.
Uwielbiaj swego Pana:
Święty, Święty, Święty.
Fundamentalna perspektywa naszych starań to przywrócenie katolickiego kultu doskonałego: Mszy Świętej w tradycyjnym rycie rzymskim. Kwestia wagi teologicznej, duchowej, pastoralnej, historycznej.
Są etapy dojrzewania do zrozumienia i do podjęcia decyzji konsekwentnych. Dla niejednej duszy pierwszym krokiem zwrócenia się ku tradycyjnej Mszy Świętej było zwrócenie uwagi na postawę klęczącą – zwłaszcza w momencie przyjmowania Komunii Świętej. Polska przez tysiąc lat klękała, przyjmując Pana Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie.
Tu i ówdzie powraca zwodnicza argumentacja, iż w odniesieniu człowieka do Boga nieważne są gesty, lecz tylko to, co mamy w sercu. Jest to argumentacja nieludzka i niekatolicka, bo nie uwzględnia złożoności duchowo-cielesnej człowieka i nie uwzględnia komplementarności aspektu wewnętrznego i zewnętrznego katolickiego kultu.
Postawa klęcząca umieszcza się w samym centrum odniesienia duszy do Boga. Nie jest tylko gestem zewnętrznym. Dobitnie o tym pisał m.in. ks. Robert Mäder. Nie tylko ukazuje jej zasadność, ale jej centralne miejsce w odniesieniu człowieka do Boga:
„«Dam ci wszystkie królestwa i ich bogactwa, jeśli upadłszy, uczynisz mi pokłon. Daję wszystko. W zamian żądam tylko pokłonu». Ale właśnie ten pokłon jest dla Chrystusa główną rzeczą. Właśnie o ten pokłon chodzi we wszystkich walkach ducha w dziejach świata. Czy zgiąć kolana przed Bogiem, czy przed Lucyferem i światem? Chrystianizm jest religią, zginającą kolana i uniżającą się przed Bogiem. Pogaństwo i stare i nowe jest religią pokłonów i uniżania się przed stworzeniem, przed boginią – światowością i jej oblubieńcom szatanem. Albo jedno, albo drugie. Albo służba Boża, albo bałwochwalstwo!
Dziś dzieje się tak samo. Nikt przecież nie wierzy, aby usunięto bałwochwalstwo przez zniszczenie starych bożków. Bogi znikły, bałwochwalstwo pozostało. Bałwochwalstwo w postaci czci liberalnej dla państwa. Bałwochwalstwo w kapitalistycznej czci złotego cielca. Bałwochwalstwo jako komunistyczno-socjalistyczna religia przyszłego raju. Bałwochwalstwo jako ślepa wiara w wiedzę. Bałwochwalstwo – niewolnictwa mody. Bałwochwalstwo – kult bogini, bogini Wenus, kult ciała. A zatem albo służba Boża, albo bałwochwalstwo! Jeżeli ma się wybierać między tymi dwiema służbami, to nie może być wątpliwości, która więcej odpowiada godności ludzkiej. Prawdziwie wolni ludzie zginają kolana przed Jednym i mówią z Chrystusem: Idź precz, szatanie! Albowiem napisane jest: «Panu Bogu twemu kłaniać się będziesz i Jemu samemu służyć!»” (Ks. Robert Mäder, Jestem katolikiem!, Te Deum, Warszawa 2000, s. 57-58).
Postawa klęcząca jest wyrazistym wyróżnikiem katolickiego kultu. W ostatnich sześćdziesięciu latach wiele w tej kwestii zniszczono – także na polskiej ziemi.
Dwie książki w języku polskim są JEDNOZNACZNĄ APOLOGIĄ Komunii Świętej w POSTAWIE KLĘCZĄCEJ.
Warto przypomnieć o nich w dniach przed świętem Bożego Ciała. Sprowadzajmy je do parafii, czytajmy, wręczajmy kapłanom.
Trzeba przywracać katolickie zwyczaje, katolickie praktyki, katolicki kult – także na polskiej ziemi!
Polsko, zegnij kolana przed Bogiem!
Zróbcie Mu miejsce, Pan idzie z Nieba,
Pod przymiotami ukryty chleba,
Zagrody nasze widzieć przychodzi
I jak się Jego dzieciom powodzi.
Otocz Go wkoło, rzeszo wybrana,
Przed twoim Bogiem zginaj kolana!
Pieśń chwały Jego śpiewaj z weselem,
On twoim Ojcem, On Przyjacielem.
„Bo kto gardzi uniżeniem, nie może dostąpić zbawienia”
(Św. Beda Czcigodny).
treści katolickie: sacerdoshyacinthus.com verbumcatholicum.com twitter.com/SacHyacinthus YouTube
You must be logged in to post a comment.