Wielki Czwartek jest pamiątką ustanowienia Sakramentu Kapłaństwa i Sakramentu Eucharystii. Przy tej uroczystej okazji proponuję trzy wątki tematyczne.
Ciągle o Najświętszym Sakramencie – kilka motywów:
czytajmy tutaj→
Uniżenie przed Bogiem centralną kwestią kultury.
Książka napisana z intencją obrony postawy klęczącej,
zwłaszcza przy przyjmowaniu Komunii Świętej
– opracowanie do naszej dyspozycji: tutaj→
Upadnij na kolana… O czci Najświętszego Sakramentu
– wywiad dla portalu PCh24.pl:
czytajmy tutaj→
Moim konfratrom – Czcigodnym Kapłanom – dedykuję dzisiaj szczególnie ten fragment wywiadu:
„Za każdym razem, gdy rozdaję Komunię Świętą, pozostają na patenie partykuły. Rezygnacja z używania paten, z jaką tu i ówdzie mamy do czynienia, jest zakorzeniona w praprzyczynie, jaką jest osłabienie bądź utrata wiary w rzeczywistą obecność Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Trzeba to naprawiać.
Pięknym znakiem wiary i kapłańskiej wrażliwości będzie między innymi: celebrowanie w zgodności z księgami liturgicznymi, piękno liturgicznych strojów, tradycyjny repertuar śpiewów, uszanowanie świętej przestrzeni prezbiterium, przykrywanie balasek białym obrusem na czas rozdawania Komunii Świętej, sposób rozdawania Komunii Świętej, sposób dokonywania puryfikacji, troska o Tabernaculum, odpowiednio zabezpieczone miejsce przechowywania kluczyka od Tabernaculum, pokorne i pełne delikatności traktowanie świętych konsekrowanych Postaci Eucharystycznych”.
Dziękuję Czytelnikom, którzy modlą się za kapłanów i nadal o taką modlitwę proszę.
Dziękuję wszystkim, którzy nie tracąc czasu na udowadnianie, że gorsze jest lepsze (co może odnosić się do wielu aspektów życia Kościoła), starają się docierać do diagnozy uczciwej i ukazywać katolickie środki zaradcze zakorzenione w Piśmie Świętym i Tradycji. To jest najszlachetniejszy nurt współpracy z kapłanami – obrona katolickiej niezmutowanej wiary – jedynej wiary dającej zbawienie duszy. Przywracanie Mszy Świętej w tradycyjnym rycie rzymskim i obrona czci Najświętszego Sakramentu. Zadania zaszczytne i naglące!
„Na moje życie – mówi Pan – przede Mną klęknie wszelkie kolano.
a każdy język wielbić będzie Boga” (Rz 14, 11).
„Zaprawdę, powiadam wam:
Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci,
nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.
Kto się więc uniży jak to dziecko,
ten jest największy w królestwie niebieskim” (Mt 18, 3-4).
treści katolickie: sacerdoshyacinthus.com verbumcatholicum.com twitter.com/SacHyacinthus YouTube
You must be logged in to post a comment.