Tags

, , , , , , , , , , , ,

   Propterea abundantius oportet observare nos ea, quae audivimus, ne forte pereffluamus.

   „Dlatego jest konieczne, abyśmy z jak największą pilnością zwracali uwagę na to, cośmy słyszeli, abyśmy przypadkiem nie zeszli na bezdroża” (Hbr 2, 1).

 

   Wiele osób wypowiada się na tematy wiary. Powszechność nie zawsze idzie w parze z rzetelnością. Dla wielu pierwszorzędnym kryterium jest własne doświadczenie – tak jakby subiektywizm mógł być pewnym fundamentem w kwestiach wiary. Mnożą się różne tzw. świadectwa, dzielenia się, prywatne opinie i opinijki, gorące linie z Niebem, „objawienia”, oświecenia i wymądrzania się różne.
…Nagli ambicja zmiany i deptania skarbów katolickiej wielowiekowej doktryny, kultu, moralności. Nie tylko. Gdyby ktoś zebrał dzisiaj wszystkie wypowiedzi katolików i neokatolików na tematy wiary, to powstałaby mieszanka o zawartości dalece odbiegającej od istoty katolickiej wiary – jedynej wiary dającej zbawienie duszy.

   Jak odpowiedzialną jest sprawą wypowiadać się na tematy wiary! Każde słowo jest tutaj ważne, każde sformułowanie, każde zdanie. Arystoteles przestrzegał: Parvus error in principio magnus est in fine – „Mały błąd na początku staje się wielkim na końcu”.

   Prawdę – prawdy wiary – poznajemy dzięki Bożemu Objawieniu. Źródłami Objawienia są Pismo Święte i Tradycja→. Urząd Nauczycielski Kościoła ma święty obowiązek autorytatywnie przekazywać i wiernie interpretować prawdę zawartą w Piśmie Świętym i Tradycji. Patrząc z perspektywy historycznej podziwiamy w Kościele Katolickim wspaniały wielowiekowy proces coraz pełniejszego poznawania i wyjaśniania prawdy Objawienia. Przykładem jest historia dogmatów.

   Wobec powyższego przystoi nam pokora i gotowość do poznawania skarbów niezmiennej prawdy, objawionej przez Boga, zawartej w Piśmie Świętym i Tradycji, przez wieki nauczanej i interpretowanej przez Urząd Nauczycielski Kościoła.

   Św. Piotr jasno naucza, przestrzegając przed subiektywizmem: „To przede wszystkim miejcie na uwadze, że żadne proroctwo Pisma nie jest dla prywatnego wyjaśnienia. Nie z woli bowiem ludzkiej zostało kiedyś przyniesione proroctwo, ale kierowani Duchem Świętym mówili od Boga święci ludzie” (2 P 1, 20-21). A nawiązując do listów św. Pawła, pisze: „Są w nich trudne do zrozumienia pewne sprawy, które ludzie niedouczeni i mało utwierdzeni opacznie tłumaczą, tak samo jak i inne Pisma, na własną swoją zgubę” (2 P 3, 16).

   W świetle powyższego jawi się jako rozumna konieczność powściągliwość w wypowiadaniu prywatnych opinii i opinijek w kwestiach wiary. Nie są ważne prywatne refleksje. W przekazie wiary ważne jest pokorne i wierne słuchanie, poznawanie i głoszenie Objawionej przez Boga prawdy, zawartej w Piśmie Świętym i Tradycji, odwiecznie nauczanej i interpretowanej przez Urząd Nauczycielski Kościoła. Trzeba wierzyć Panu Bogu. Trzeba wierzyć we wszystko to, co Pan Bóg objawił, a co Kościół do wierzenia podaje. Trzeba prawdę objawioną poznawać. Katolik się kształci. Katolik kształci się chętnie. Trzeba wiele czytać. Trzeba się uczyć. Stale! Nieodzowną pomocą będzie nam Biblioteka ’58→

   „Dlatego jest konieczne, abyśmy z jak największą pilnością zwracali uwagę na to, cośmy słyszeli, abyśmy przypadkiem nie zeszli na bezdroża” (Hbr 2, 1). Dokładność w odczytywaniu prawdy objawionej jest postulatem naglącym zawsze. Dokładność w odczytywaniu prawdy objawionej jest naglącym postulatem w czasach zamętu powszechnego, jakie wtargnęły w sam środek Kościoła.

   Wielu jest dzisiaj takich, którzy mówią o Piśmie Świętym, a o Tradycji nawet nie pomyślą, nie wspomną. A przecież to, co powiedziano w Piśmie Świętym i o Piśmie Świętym, to samo należy powiedzieć o Tradycji. Tak uczy przecież prawowity katolicki papież, św. Pius X, pisząc w Katechizmie: „Tradycji winniśmy przypisywać takie samo znaczenie, jak objawionemu Słowu Bożemu, które jest zawarte w Piśmie Świętym”.

   Nic już dodawać nie trzeba.

 


treści katolickie:
 sacerdoshyacinthus.com
 verbumcatholicum.com
 twitter.com/SacHyacinthus
 YouTube