„Co to jest pokora?
Pokora jest cnotą sprawiającą, że człowiek, mając wzgląd na Boga najwyższego, opanowuje w sobie i reguluje to, co dotyczy doskonałości, w ten sposób, że nie dąży wcale do osiągnięcia więcej, niż dla niego jest przeznaczone, lub do tego, co nie jest dlań odpowiednie, oceniając to według miejsca, które zostało mu wyznaczone przez Boga (…).
Czy pokora jest (…) związana z zagadnieniem ścisłej prawdy i czy tylko w obliczu całej prawdy i przy pomocy cnoty pokory człowiek może i powinien kierować swoim zachowaniem w stosunku do innych?
Tak, pokora jest (…) związana z zagadnieniem ścisłej prawdy i tylko w obliczu całej prawdy i poprzez pokorę człowiek może i powinien kierować swoim zachowaniem w stosunku do innych (…)”.
(O. Tomasz Pegues OP, Katechizm według Summy Teologicznej św. Tomasza z Akwinu).
Pokora nie jest milczącą potulnością wobec błędu. Strzeżmy się dyskursów zwodniczych, które posługując się terminologią katolicką i wzywając do pokory, chcą zmusić do milczenia i posłuszeństwa katolików, którzy klarownie diagnozują obecny stan apostazji powszechnej – demaskują błąd i wskazują na prawdę.
Historia sanctorum magistra vitae – Historia świętych jest nauczycielką życia. Żaden prawowicie kanonizowany święty nie pojmował pokory jako milczącej potulności wobec błędu odkształcającego katolicki depozyt wiary.
Uczmy się, póki czas, byśmy dołączyli do szlachetnego grona obrońców katolickiej wiary!
treści katolickie: sacerdoshyacinthus.com verbumcatholicum.com twitter.com/SacHyacinthus YouTube