Stopniowe odkrywanie prawdy może skutkować rozmaicie. Ktoś konstatuje: „Jak bardzo nas oszukano”. I może wtedy rodzić się rozgoryczenie i agresja, i może wzbudzić się duch krytyki i obwinianie Kościoła. Bywa i tak, że człowiek – chociaż może – sam nie chce zerwać z novus ordo, a szuka winnych wokół. Nieuczciwy!
Nie obwiniajmy Kościoła Katolickiego! Problemy odkształcania depozytu wiary nie mają źródła w Bogu, ani w Kościele, lecz w piekle i w ludziach zaprzedanych złu, fałszywie reinterpretujących i odkształcających wiarę katolicką bądź nieświadomych.
Trzeba wyrażać się ściśle – zwłaszcza w czasach zamętu powszechnego. To nie Kościół Katolicki zbłądził. To ten czy ów człowiek. Wielu!
Apostoł Narodów pisze: „Są tylko jacyś ludzie, którzy sieją wśród was zamęt i którzy chcieliby przekręcić Ewangelię Chrystusową” (Ga 1, 7).
Św. Hieronim, Doktor Kościoła, naucza: Ecclesia ibi est, ubi fides vera est – „Kościół jest tam, gdzie jest prawdziwa wiara”.
Można mówić o problemach i o zbłądzeniach ludzkich – nie Kościoła Katolickiego. Tak jak – zdaje się – nie przypisujemy Kościołowi Katolickiemu własnych grzechów czy błędów, które przecież, jako członkowie Kościoła, codziennie popełniamy.
Trzeba siąść do biurka i poświęcić godziny na poznawanie katolickiej odwiecznej doktryny dotyczącej Kościoła Katolickiego – Biblioteka ’58! Tradycyjne katolickie katechizmy, począwszy od Katechizmu św. Piusa X, w głowie nam rozjaśnią. I decyzje podejmiemy słuszne – nie oglądając się na innych i nie obwiniając Kościoła Katolickiego.

---

treści katolickie:
 sacerdoshyacinthus.com
 verbumcatholicum.com
 twitter.com/SacHyacinthus
 YouTube