Cum omnis haeresis ex novitate orta sit, ut hoc se titulo dignam ostendat, numquam ab innovando desistit (S. Hilarius Pictaviensis ad Constantium Augustum)
„Ponieważ wszelka herezja początek swój wzięła z nowości, dlatego aby się okazała godną tej nazwy, nigdy nie zaprzestaje wprowadzać innowacji” (Św. Hilary z Poitiers, Z listu do cesarza Konstancjusza – arianina).
Kwestie subtelne. Katolickie.
O czym mówimy – zakres tematyczny:
Fundamentalne kwestie doktrynalne, Objawienie Boże zawarte w Tradycji i Piśmie Świętym, depozyt wiary – depositum fidei. Odniesienie człowieka do Objawienia Bożego zawartego w Tradycji i Piśmie Świętym, do depozytu wiary – depositum fidei. Tylko dwa aspekty: zmiana – niezmienność oraz miłość – prawda. Zaledwie dotykamy tematu.
Zmiana – niezmienność. Postawa antykatolicka: Gorączka zmiany. Wrzenie rewolucyjne. Co by tu jeszcze zniszczyć? Co by tu jeszcze zmienić? Co by tu jeszcze wymyślić nowego? Św. Papież Pius X w encyklice Pascendi Dominici gregis pisze o modernistach: „Ulegając pewnym z góry postawionym sobie twierdzeniom, niszczą o ile mogą całkiem apriorycznie pobożne tradycje, będące w powszechnym użyciu”. I jeszcze dosadniej: „Ten ich duch nowatorski czepia się wszystkiego, co jest katolickim”.
Postawa katolicka: Pokorne przyjęcie Słowa: Donec transeat coelum et terra, jota unum, aut unus apex non praeteribit a lege, donec omnia fiant. – „Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni” (Mt 5, 18).
Powrót do klarownego, niezmodernizowanego, niezmutowanego Objawienia Bożego zawartego w Tradycji i Piśmie Świętym jest drogą niezawodną, pewną, adekwatną dla każdego człowieka – wszystkich czasów i szerokości geograficznych. Bóg jest nieomylny. Bóg się nie myli. Objawienie Boże zawarte w Tradycji i Piśmie Świętym jest nieomylne. Objawienie Boże jest adekwatne – idealnie pasujące do człowieka! Mistrzostwo Boga. Szaleństwo poprawiania, modernizowania i „uwspółcześniania” Bożego Objawienia zawartego w Tradycji i Piśmie Świętym jest w gruncie rzeczy groteskową, bezpłodną i szkodliwą uzurpacją. Jest nieliczeniem się z nieomylnością Boga i doskonałością Jego dzieł. Trud próżny.
Miłość – prawda. Postawa antykatolicka: rozumienie i realizacja miłości w oderwaniu od prawdy. Człowiek jak plastelina. Ugina się pod naciskami emocjonalizmu, sentymentalizmu, koniunktury, doraźności i poprawności różnych, dobroduszności naiwnej, braterstwa pozornego, tworzenia klimatów. Pisał przed laty Kardynał Ratzinger słowem trzeźwym: „By […] uniknąć nieporozumień: Wezwania do pokoju Chrystusowego nie należy mylić z wzywaniem do takiej dobrotliwości, która jest w gruncie rzeczy słabością i chce uniknąć kłopotów wynikających z otwartej i stanowczej obrony własnych przekonań. Żądanie jedności w Kościele nie znaczy, że wszyscy mają godzić się na wszystko. Zwykłe przestawanie ze sobą to jeszcze nie jedność, to raczej unik przed nią. Hasłem: «bądźmy dla siebie uprzejmi» nie należy gardzić, ale nie sięga ono szczytów Ewangelii, ponieważ oszczędza nam wysiłku wejścia na drogę prawdy, a przez to prawdziwego, wzajemnego pojednania” (Służyć prawdzie, 18 I).
Postawa katolicka: rozumienie i realizacja miłości w prawdzie. Nierozłączna jedność miłości i prawdy. Zdrada prawdy nie jest miłością. Wierność prawdzie jest miłością. Nihil de salutari Christi doctrina demittere praecellens quoddam caritatis erga animos genus est – „Wybitną formą miłości dla dusz jest nie pomniejszać w niczym zbawczej nauki Chrystusa” (Humanae vitae, 29). Przekazywanie integralnego depozytu wiary – depositum fidei – nieuszczuplonego, nieocenzurowanego, niezmienionego, niezmodernizowanego, niezmutowanego, jest wybitną formą miłości do człowieka. Jest aktem miłosierdzia! Tak, bo depozyt wiary – depositum fidei – jest zbawienny. Depozyt zbawienny! Dla człowieka zbawienny. Nierozłączna jedność miłości i prawdy. Tak, bo caritas non gaudet super iniquitate, congaudet autem veritati – miłość „nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą” (1 Kor 13, 6). Miłość współweseli się z prawdą!
Konkluzja. Objawienie Boże zawarte w Tradycji i Piśmie Świętym jest niezmienne i nieomylne, bo ich Autorem jest niezmienny i nieomylny Bóg.
Wierne przekazywanie niezmiennego i nieomylnego Objawienia Bożego zawartego w Piśmie Świętym i Tradycji jest wyrazem miłości do człowieka.
Zdrada niezmiennego i nieomylnego Objawienia Bożego zawartego w Tradycji i Piśmie Świętym jest kwestią najwyższej rangi i powagi. Zdrada Objawienia jest największą krzywdą dla człowieka. Jeśli zdradzimy wiarę katolicką, nie mamy widoków na przyszłość i na szczęśliwą wieczność. Odpowiedzialność najwyższa!
Wierność niezmiennemu i nieomylnemu Objawieniu Bożemu zawartemu w Tradycji i Piśmie Świętym jest kwestią najwyższej aktualności. Jeśli zachowamy jedyną prawdziwą wiarę, czyli wiarę katolicką – niezmutowaną – mamy dobre widoki na przyszłość i na wieczność. Nic ważniejszego ponad to!
Wobec rewolucyjnej gorączki zmian i nowości oraz wobec śmiercionośnego rozrywania miłości i prawdy, dwie końcowe refleksje nie okażą się bezużyteczne:
W Liście do biskupów z okazji publikacji motu proprio „Summorum Pontificum” Benedykta XVI czytamy: „To, co przez poprzednie pokolenia było święte, również dla nas pozostaje święte i wielkie, i nie może być nagle całkowicie zabronione albo potraktowane jako szkodliwe”.
Bł. Kard. John Henry Newman w swoim katolickim dziele O rozwoju doktryny chrześcijańskiej pisał: „Prawdziwy rozwój zatem można opisać jako taki, który jest zachowawczy wobec przebiegu poprzednich procesów rozwojowych i który sam jest w rzeczywistości tym poprzednim i czymś jeszcze ponadto: jest to pewien naddatek, który wyjaśnia a nie zaciemnia, który podkreśla, a nie poprawia cały zespół myśli, z jakiego się wywodzi. I ta cecha przeciwstawia go rozwojowi takiemu, który jest wypaczeniem”.
Kwestie subtelne. Katolickie. Aktualne.
.
treści katolickie: sacerdoshyacinthus.com verbumcatholicum.com twitter.com/SacHyacinthus YouTube