Druga rzecz, na którą wypada zwrócić uwagę osób świeckich jest uszanowanie, jakie się należy kapłanom ze względu, iż są sługami Jezusa Chrystusa. Albowiem za pośrednictwem kapłanów my wszyscy mamy się zbawić, ponieważ żaden z ludzi inaczej się nie zbawi, jak tylko przez sakramenta, a sakramenta św. nie sprawują się inaczej, jak tylko przez ręce kapłanów; przeto należy szanować tak ich osoby jako też ich sławę. „Nie tykajcie pomazańców moich” i na drugim miejscu znów mówi Pan Jezus stosując słowa do kapłanów: „Kto was słucha, mnie słucha: a kto wami gardzi, mną gardzi”. Biada wam wszyscy, którzy śmiecie lżyć kapłanów, lub też przeciw nim szemrać, ponieważ Pan Bóg srogo karze ten grzech. Opowiada Teodoret biskup Cyru, że św. Jakub biskup Nisibejski wpierw zanim był konsekrowanym na biskupa udał się do Persji, celem odwiedzenia chrześcijan tegoż królestwa; i w chwili gdy przechodził obok źródła, pewne dziewczęta które tam prały bieliznę, poczęły mu urągać. Św. Jakub wzniósł oczy ku niebu, ażeby się polecić Panu Bogu; następnie z natchnienia Boskiego przeklął źródło wody, i to w tej chwili wyschło. A gdy potem przeklął zuchwałość onych dziewcząt, natychmiast zbielały ich włosy na podobieństwo kobiet zgrzybiałych, i takiemi pozostały przez całe życie, na świadectwo uszanowania, jakie się winno kapłanom.
Katechizm Św. Alfonsa Liguoriego, Miejsce Piastowe 1931.
Treści katolickie czytajmy codziennie: sacerdoshyacinthus.com verbumcatholicum.com actualia.blog Dalsze krzewienie powyższych adresów – w Polsce i za granicą – będzie współpracą w dobrym dziele. A.M.D.G.
You must be logged in to post a comment.