Sit autem sermo vester, est, est: non, non: quod autem his abundantius est, a malo est.
„Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od złego pochodzi” (Mt 5, 37).

Czasy zamętu powszechnego ujawniają się wielorako. Trzeba wnikliwie badać, jakie idee są puszczane w obrót – na agorę werbalną.
Doszukiwać się elementów dobra w grzechu? Doszukiwać się elementów prawdy w fałszu? Doszukiwać się elementów wzrostu w kryzysie? Jest pytanie o zasadność i o celowość takiego doszukiwania się – Po co?
Dobro jest dobrem. Grzech jest grzechem.
Prawda jest prawdą. Fałsz jest fałszem.
Kryzys jest kryzysem. Wzrost jest wzrostem.
Dobro należy czynić. Grzechu należy unikać.
Prawdę należy poznawać. Fałsz należy odrzucić.
Prof. Romano Amerio w swoim epokowym dziele Iota unum pisze o fałszywej teodycei i o złudnej zbawienności kryzysu. Licha metafizyka. Profesor przestrzega. W samym kryzysie nie ma żadnych elementów „zbawienności”. Tylko przyszłość może pokazać, czy po kryzysie nastąpi wzrost, a nie upadek i rozkład.
Prostolinijność coram Deo i dopuszczenie prawdy do głosu i tutaj okazują się postulatem naglącym.

---

treści katolickie:
 sacerdoshyacinthus.com
 verbumcatholicum.com
 twitter.com/SacHyacinthus
 YouTube