W każdych okolicznościach można służyć Bogu i pięknie wykorzystać czas. Apostoł Narodów pisze: „Wiemy zaś, że miłującym Boga wszystko dopomaga do dobrego” (Rz 8, 28).
Jak szczęśliwa jest dusza, która nie ma problemu z dobrym wykorzystaniem czasu! Nawet jeśli kapłan przez układ okoliczności ma mniej zajęć zewnętrznych, może doskonale służyć Bogu i wykorzystać pięknie czas na modlitwę, refleksję, lekturę (Biblioteka ’58!), pisanie, publikacje, pożyteczną pracę.
Takie wykorzystanie czasu ma też swój wymiar duszpasterski, nawet gdy kapłan ma mniej bezpośredniego kontaktu z wiernymi. Pożytek dla dusz niewątpliwy, gdy serce kapłana pracowite i święte – w jakichkolwiek okolicznościach.
Każda dobra przemiana pojedynczej duszy to nie tylko sprawa indywidualna z Bogiem. W tajemnicy świętych obcowania rozumiemy wzajemną zależność świętości. Francuska mistyczka lapidarnie ujęła kwestię: „Każda dusza, która się podnosi, dźwiga świat”. Kapłan pracowity i święty – choćby przez układ okoliczności miał mniej bezpośredniego kontaktu z wiernymi – realnie, dobroczynnie oddziałuje na dusze.
W każdych okolicznościach można służyć Bogu i pięknie wykorzystać czas. Apostoł Narodów pisze: „Wiemy zaś, że miłującym Boga wszystko dopomaga do dobrego” (Rz 8, 28).
„Przeto, bracia moi najmilsi, bądźcie wytrwali i niezachwiani,
zajęci zawsze ofiarnie dziełem Pańskim,
pamiętając, że trud wasz nie pozostaje daremny w Panu”
(1 Kor 15, 58).
treści katolickie: sacerdoshyacinthus.com verbumcatholicum.com twitter.com/SacHyacinthus YouTube