ut in nomine Iesu omne genu flectatur

caelestium et terrestrium et infernorum

„aby na imię Jezusa

zgięło się każde kolano

istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych”

(Flp 2, 10)

 

   De Eucharistia numquam satis. O Eucharystii nigdy dosyć.

   Katolicy wierzący zginają kolana przed Panem Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramencie. W Polsce ci katolicy pozostają wierni tysiącletniemu szlachetnemu zwyczajowi przyjmowania Komunii Świętej w postawie klęczącej. Pięknie napisał katolicki kapłan: „Klękanie do Komunii Świętej jest najstarszym spoiwem polskiego Narodu”.

   Pieniactwo i pyskówka to nie jest nasza katolicka kultura. Naszą chwałą jest chwała Boża. Naszym centrum jest Bóg pokorny aż do tego stopnia, że dał się zamknąć w domku Tabernaculum – dla człowieka. Naszym zaszczytem jest klękać przed Panem Jezusem ukrytym w Najświętszym Sakramencie. Zaszczytem! Nie jest to temat do dyskutowania, polemik i słownych utarczek. Św. Paweł poleca: „Zabiegaj o sprawiedliwość, wiarę, miłość, pokój – wraz z tymi, którzy wzywają Pana czystym sercem. Unikaj natomiast głupich i niedouczonych dociekań, wiedząc, że rodzą one kłótnie. A sługa Pana nie powinien się wdawać w kłótnie, ale ma być łagodnym względem wszystkich, skorym do nauczania, zrównoważonym. Powinien z łagodnością pouczać wrogo usposobionych, bo może Bóg da im kiedyś nawrócenie do poznania prawdy i może oprzytomnieją i wyrwą się z sideł diabła (2 Tm 2, 23-26).

   Matka Boża i święty Józef nie wykłócali się z pasterzami i królami, aby nie klękali przed Dzieciątkiem Jezus. Matka Boża i święty Józef nie musztrowali wołu i osła, aby nie klękały przed Dzieciątkiem Jezus. Matka Boża i święty Józef pozwolili, aby Dzieciątku Jezus zostały oddane wyrazy czci, adoracji, hołdu, uniżenia… Matka Boża i święty Józef nie komentowali oznak czci oddawanej Panu Jezusowi. Matka Boża i święty Józef pozwolili, aby w stajence betlejemskiej zgięły się kolana przed pokornym Nowonarodzonym Dziecięciem  prawdziwym Bogiem!

   Wielką nieuczciwością jest kojarzenie osób, które pozostają wierne postawie klęczącej przed Panem Bogiem, ze środowiskami pieniaczy i buntowników. Jak to? Ci, którzy pokornie klękają przed Bogiem mieliby być pieniaczami, buntownikami, rozsadnikami niezgody? Kto to wymyślił? Komu mieliby oni zagrażać? Komu zagrażają? Skąd w Polsce agresja i terror wobec tych osób?

   Kto wierzy, ten przed Panem Bogiem klęka. Wobec walczących z ludźmi klękającymi i z postawą klęczącą pobrzmiewa Słowo Boże: „Jeśli ktoś naucza inaczej i nie trzyma się zdrowych słów Pana naszego Jezusa Chrystusa oraz nauki zgodnej z pobożnością, jest nadęty, niczego nie pojmuje, lecz choruje na dociekania i słowne utarczki. Z nich rodzą się: zawiść, sprzeczka, bluźnierstwa, złośliwe podejrzenia, ciągłe spory ludzi o wypaczonym umyśle i którym brak prawdy” (1 Tm 6, 3-5).

   Historia sanctorum magistra vitae. Historia Świętych jest nauczycielką życia. Św. Teresa z Avili, kiedy zakładała pierwszy zreformowany klasztor, naraziła się całemu miastu! Cóż tam się nie działo! Burzliwe okoliczności tak szczerze i sympatycznie opisuje: „Dziwiłam się w sobie tej zawziętości, z jaką diabeł tak wszystkie siły swoje wytężał przeciwko garstce słabych kobiecin, i jakim sposobem cały ogół mógł przyjść do wniosku, że dwanaście zakonnic z Przeoryszą (…) i to tak surowe i ukryte życie wiodących, mogą całemu miastu grozić tak wielką szkodą. Czy dla nich w tym szkoda czy zysk, to już własna ich sprawa. Ale żeby przynosiły szkodę miastu, na to, zdawałoby się, trudno wynaleźć dowód rozsądny. Oni jednak ich tyle wynaleźli, że z dobrym sumieniem taką nam wojnę wytaczali” (Księga życia 36, 19). Chciano zburzyć klasztor! Dwa lata utarczek i zmagań z powodu kikunastu pobożnych kobiecin w habitach, które chciały się modlić i umartwiać!

   Analogicznie. Tyle agresji wobec kobiecin, które chcą pozostać wierne postawie klęczącej przy przyjmowaniu Komunii Świętej. Parafrazując Świętą z Avili powiedzmy: Czy dla nich w tym szkoda czy zysk, to już własna ich sprawa. Ale żeby przynosiły szkodę Kościołowi, na to, zdawałoby się, trudno wynaleźć dowód rozsądny. Oni jednak tyle ich wynaleźli, że z dobrym sumieniem taką im wojnę wytaczali… Intelligenti pauca.

   Duszo katolicka, duszo wierząca, duszo polska, duszo, która klękasz przed Panem Jezusem – bądź zupełnie spokojna!

   Przyjmując Komunię Świętą w postawie klęczącej, pozostajesz wierna tysiącletniemu królewskiemu polskiemu zwyczajowi.

   Przyjmując Komunię Świętą w postawie klęczącej, naśladujesz wszystkich polskich Świętych.

   Przyjmując Komunię Świętą w postawie klęczącej, pozostajesz posłuszna Kościołowi Katolickiemu.

   Przyjmując Komunię Świętą w postawie klęczącej, dajesz klarowne świadectwo wiary w rzeczywistą obecność Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie.

   Przyjmując Komunię Świętą w postawie klęczącej, pełnisz funkcję egzorcyzmującą wobec współczesnej kultury, przezwyciężając jej antropocentryczne deformacyjne zamknięcie.

   Przyjmując Komunię Świętą w postawie klęczącej, szerzysz kulturę w jej najpiękniejszym fundamentalnym teocentrycznym ukierunkowaniu.

   Przyjmując Komunię Świętą w postawie klęczącej, bronisz Polskę i przyszłe pokolenia przed ateizmem.

   Dusze katolickie, dusze wierzące, dusze polskie, dusze, które klękacie przed Panem Jezusem – przyjmijcie jeszcze i to bezpieczne słowo:

   Nie pozwólmy, aby w tych najświętszych tematach naszymi nauczycielami pozostawali ludzie niekatolickiej proweniencji.

   Nie pozwólmy, aby w tych najświętszych tematach naszymi nauczycielami pozostawali ludzie niepolskiej proweniencji.

   Nie pozwólmy, aby w tych najświętszych tematach naszymi nauczycielami pozostawali ludzie oświeconej proweniencji…

   Biegnijmy na Mszę Świętą w tradycyjnym rycie rzymskim. Pokorna służba Bogu. Zgięte kolana.
.


treści katolickie:
 sacerdoshyacinthus.com
 verbumcatholicum.com
 twitter.com/SacHyacinthus
 YouTube