ut in nomine Iesu omne genu flectatur
caelestium et terrestrium et infernorum
„aby na imię Jezusa
zgięło się każde kolano
istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych”
(Flp 2, 10)
De Eucharistia numquam satis. O Eucharystii nigdy dosyć.
Katolicy wierzący zginają kolana przed Panem Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramencie. W Polsce ci katolicy pozostają wierni tysiącletniemu szlachetnemu zwyczajowi przyjmowania Komunii Świętej w postawie klęczącej. Pięknie napisał katolicki kapłan: „Klękanie do Komunii Świętej jest najstarszym spoiwem polskiego Narodu” (ks. L. Powierża CSMA).
Pieniactwo i pyskówka to nie jest nasza katolicka kultura. Naszą chwałą jest chwała Boża. Naszym centrum jest Bóg pokorny aż do tego stopnia, że dał się zamknąć w domku Tabernaculum – dla człowieka. Naszym zaszczytem jest klękać przed Panem Jezusem ukrytym w Najświętszym Sakramencie. Zaszczytem! Nie jest to temat do dyskutowania, polemik i słownych utarczek. Św. Paweł poleca: „Zabiegaj o sprawiedliwość, wiarę, miłość, pokój – wraz z tymi, którzy wzywają Pana czystym sercem. Unikaj natomiast głupich i niedouczonych dociekań, wiedząc, że rodzą one kłótnie. A sługa Pana nie powinien się wdawać w kłótnie, ale ma być łagodnym względem wszystkich, skorym do nauczania, zrównoważonym. Powinien z łagodnością pouczać wrogo usposobionych, bo może Bóg da im kiedyś nawrócenie do poznania prawdy i może oprzytomnieją i wyrwą się z sideł diabła” (2 Tm 2, 23-26).
Matka Boża i święty Józef nie wykłócali się z pasterzami i królami, aby nie klękali przed Dzieciątkiem Jezus. Matka Boża i święty Józef nie musztrowali wołu i osła, aby nie klękały przed Dzieciątkiem Jezus. Matka Boża i święty Józef pozwolili, aby Dzieciątku Jezus zostały oddane wyrazy czci, adoracji, hołdu, uniżenia… Matka Boża i święty Józef nie komentowali oznak czci oddawanej Panu Jezusowi. Matka Boża i święty Józef pozwolili, aby w stajence betlejemskiej zgięły się kolana przed pokornym Nowonarodzonym Dziecięciem – prawdziwym Bogiem!
Wielką nieuczciwością jest kojarzenie osób, które pozostają wierne postawie klęczącej przed Panem Bogiem, ze środowiskami pieniaczy i buntowników. Jak to? Ci, którzy pokornie klękają przed Bogiem mieliby być pieniaczami, buntownikami, rozsadnikami niezgody? Kto to wymyślił? Komu mieliby oni zagrażać? Komu zagrażają? Skąd w Polsce agresja i terror wobec tych osób?
Kto wierzy, ten przed Panem Bogiem klęka. Wobec walczących z ludźmi klękającymi i z postawą klęczącą pobrzmiewa Słowo Boże: „Jeśli ktoś naucza inaczej i nie trzyma się zdrowych słów Pana naszego Jezusa Chrystusa oraz nauki zgodnej z pobożnością, jest nadęty, niczego nie pojmuje, lecz choruje na dociekania i słowne utarczki. Z nich rodzą się: zawiść, sprzeczka, bluźnierstwa, złośliwe podejrzenia, ciągłe spory ludzi o wypaczonym umyśle i którym brak prawdy” (1 Tm 6, 3-5).
Historia sanctorum magistra vitae. Historia Świętych jest nauczycielką życia. Św. Teresa z Avili, kiedy zakładała pierwszy zreformowany klasztor, naraziła się całemu miastu! Cóż tam się nie działo! Burzliwe okoliczności tak szczerze i sympatycznie opisuje: „Dziwiłam się w sobie tej zawziętości, z jaką diabeł tak wszystkie siły swoje wytężał przeciwko garstce słabych kobiecin, i jakim sposobem cały ogół mógł przyjść do wniosku, że dwanaście zakonnic z Przeoryszą (…) i to tak surowe i ukryte życie wiodących, mogą całemu miastu grozić tak wielką szkodą. Czy dla nich w tym szkoda czy zysk, to już własna ich sprawa. Ale żeby przynosiły szkodę miastu, na to, zdawałoby się, trudno wynaleźć dowód rozsądny. Oni jednak ich tyle wynaleźli, że z dobrym sumieniem taką nam wojnę wytaczali” (Księga życia 36, 19). Chciano zburzyć klasztor! Dwa lata utarczek i zmagań z powodu kikunastu pobożnych kobiecin w habitach, które chciały się modlić i umartwiać!
Analogicznie. Tyle agresji wobec kobiecin, które chcą pozostać wierne postawie klęczącej przy przyjmowaniu Komunii Świętej. Parafrazując Świętą z Avili powiedzmy: Czy dla nich w tym szkoda czy zysk, to już własna ich sprawa. Ale żeby przynosiły szkodę Kościołowi, na to, zdawałoby się, trudno wynaleźć dowód rozsądny. Oni jednak tyle ich wynaleźli, że z dobrym sumieniem taką im wojnę wytaczali… Intelligenti pauca.
Duszo katolicka, duszo wierząca, duszo polska, duszo, która klękasz przed Panem Jezusem – bądź zupełnie spokojna!
Przyjmując Komunię Świętą w postawie klęczącej, pozostajesz wierna tysiącletniemu królewskiemu polskiemu zwyczajowi.
Przyjmując Komunię Świętą w postawie klęczącej, naśladujesz wszystkich polskich Świętych.
Przyjmując Komunię Świętą w postawie klęczącej, pozostajesz posłuszna Kościołowi Katolickiemu.
Przyjmując Komunię Świętą w postawie klęczącej, dajesz klarowne świadectwo wiary w rzeczywistą obecność Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie.
Przyjmując Komunię Świętą w postawie klęczącej, pełnisz funkcję egzorcyzmującą wobec współczesnej kultury, przezwyciężając jej antropocentryczne deformacyjne zamknięcie.
Przyjmując Komunię Świętą w postawie klęczącej, szerzysz kulturę w jej najpiękniejszym fundamentalnym teocentrycznym ukierunkowaniu.
Przyjmując Komunię Świętą w postawie klęczącej, bronisz Polskę i przyszłe pokolenia przed ateizmem.
Dusze katolickie, dusze wierzące, dusze polskie, dusze, które klękacie przed Panem Jezusem – przyjmijcie jeszcze i to bezpieczne słowo:
Nie pozwólmy, aby w tych najświętszych tematach naszymi nauczycielami pozostawali ludzie niekatolickiej proweniencji.
Nie pozwólmy, aby w tych najświętszych tematach naszymi nauczycielami pozostawali ludzie niepolskiej proweniencji.
Nie pozwólmy, aby w tych najświętszych tematach naszymi nauczycielami pozostawali ludzie oświeconej proweniencji…
Biegnijmy na Mszę Świętą w tradycyjnym rycie rzymskim. Pokorna służba Bogu. Zgięte kolana.
.
treści katolickie: sacerdoshyacinthus.com verbumcatholicum.com twitter.com/SacHyacinthus YouTube
You must be logged in to post a comment.