Tags
Abp Marcel Lefebvre, czasy zamętu powszechnego, grzech, Matka Boża, nienawiść, O. Reginald Garrigou-Lagrange OP, zło, Św. Maria Magdalena, św. Ludwik Grignion de Montfort
Non proponebam ante óculos meos rem iniustam: facientes praevaricationes odivi.
Non adhaesit mihi cor pravum.
„Nie kładłem przed oczy swe niesprawiedliwej rzeczy, czyniących przewrotność miałem w nienawiści. Nie przylgnęło do mnie serce przewrotne” (Ps 100, 3-4).
Iniquitátem odio hábui, et abominátus sum: legem autem tuam dilexi.
„Nienawidziłem nieprawości i brzydziłem się nią, a Prawo Twoje umiłowałem” (Ps 118, 163).
Antyfona Communio z Mszy Świętej na święto św. Marii Magdaleny, zawierająca fragmenty Psalmu 118, wybrzmiewa:
Feci iudícium et iustítiam, Dómine, non calumniéntur mihi supérbi: ad ómnia mandáta tua dirigébar, omnem viam iniquitátis odio hábui.
„Przestrzegałam prawa i sprawiedliwości, niech nie ciemiężą mnie pyszni; stosowałam się do wszystkich przykazań Twoich, nienawidziłam wszelkiej drogi nieprawej”.
Jest tu wyraźnie mowa o nienawiści. O nienawiści wszelkiej drogi nieprawej.
Swego czasu Abp Marcel Lefebvre w jednym ze swoich kazań mówił o nienawiści do błędu i grzechu, przywołując wypowiedź o. Réginalda Garrigou-Lagrange OP o nienawiści, jaką żywi Matka Boża. Ostatnio natknąłem się na ten właśnie wątek podczas lektury dzieła o. Réginalda Garrigou-Lagrange OP Trzy okresy życia wewnętrznego wstępem do życia w niebie:
„Prośmy Pana Jezusa, aby nas natchnął świętą nienawiścią do grzechu, oddalającego od nas nieskończoną dobroć Boga, od którego otrzymaliśmy największe dobra i który obiecuje nam jeszcze cenniejsze, jeśli będziemy wierni. Święta nienawiść do grzechu jest jakby odwrotną stroną miłości Boga. Jest rzeczą niemożliwą mocno kochać prawdę i nie czuć nienawiści do kłamstwa, mocno kochać dobro i Dobro Najwyższe, którym jest Bóg, nie żywiąc równocześnie nienawiści do tego, co nas od Boga odwraca. W sercu najpokorniejszych i najłagodniejszych świętych jest święta nienawiść zła, która jest równie mocna jak ich miłość Boga. W Niepokalanym Sercu Maryi jako skutek Jej gorącej miłości jest płomienna nienawiść zła, która Ją czyni straszną dla szatana. I – jak twierdzi św. Ludwik Grignion de Montfort – cierpi on bardziej przez to, że jest zwyciężony pokorą i miłością Maryi, niż gdyby był bezpośrednio zmiażdżony wszechmocą Bożą. Prośmy Niepokalane Serce Maryi i Najświętsze Serce Zbawiciela, gorejące ognisko miłości, o tę świętą nienawiść zła, o tę świętą nienawiść pychy, lenistwa duchowego, zazdrości, niesprawiedliwego gniewu, nieżyczliwości, zmysłowości, aby coraz bardziej wzrastała w nas prawdziwa miłość, miłość Boga i dusz w Bogu”.
Kwestię przybliżajmy sobie także w aktualnych czasach globalnych ciśnień ku równouprawnieniu prawdy i błędu, cnoty i grzechu. Pastelowe nie-Boże równouprawnienia. Nie dajmy się zapędzić w kozi róg i w poczucie winy! „Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i trzeźwego myślenia” (2 Tm 1, 7).
treści katolickie: sacerdoshyacinthus.com verbumcatholicum.com twitter.com/SacHyacinthus YouTube