Kazanie ks. Jacka Bałemby SDB wygłoszone podczas czuwania Krucjaty Różańcowej za Ojczyznę. 26.10.2013, Jasna Góra, Bazylika, Msza Święta, godz. 0.00.
W przeddzień Narodowego Święta Niepodległości słowo ukazuje nam niezawodne drogi wierności Panu Bogu poprzez wierność Bożemu Objawieniu zawartemu w Piśmie Świętym i Tradycji.
VIDEO:
TEKST:
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Magnificat anima mea Dominum,
et exsultavit spiritus meus in Deo salvatore meo,
quia respexit humilitatem ancillae suae.
„Wielbi dusza moja Pana
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy”
(Łk 1, 46-48).
Bracia i siostry! Czasy pomieszania powszechnego wtargnęły w sam środek Kościoła. Dobro pomieszało się ze złem. Łaska z grzechem. Prawda z błędem. Ortodoksja z herezją. Tradycja z modernizmem. Obiektywizm prawdy z arbitralnością subiektywnych opinii. Niewzruszoność pryncypiów z ruchomym relatywizmem. Niezmienność Prawdy z obszerną listą zastrzeżeń. Niezmienność liturgii z festiwalem destrukcyjnej kreatywności przy ołtarzu Pańskim. Teocentryzm z antropocentryzmem. Boże Objawienie z produktami ludzkiego pomysłu. Można by kontynuować…
Czyż nie jest tak, że w czasach pomieszania powszechnego, jakie wtargnęły w sam środek Kościoła, rozglądamy się za pewnością, stałością, niezmiennością, na których moglibyśmy spokojnie i z ufnością oprzeć swoje życie, odczytać prawdziwie jego sens i cel, i znaleźć pewne wskazówki jak żyć? Tę pewność, stałość, niezmienność, na których spokojnie i z ufnością można oprzeć swoje życie, znalazły w Kościele rzesze Świętych, którzy są najpiękniejszym owocem mądrej, Bożej pedagogii Kościoła.
Wymyślają różni ludzie ciągle nowe sposoby odnowy Kościoła. Ściślej: odnowy ludzkiego wymiaru Kościoła. A przecież od dwudziestu wieków daje nam Pan Bóg – jakby na tacy! – program niezawodny nie nowej, lecz Bożej odnowy Kościoła. Ten program to jest wierność Bożemu Objawieniu zawartemu w Piśmie Świętym i Tradycji, wierność Prawdzie i łasce, czyli mądrość i świętość, w czym zawiera się także walka z błędem i grzechem. W ten sposób realizuje się najszlachetniejszy Chrystusowy program: Instaurare omnia in Christo – odnowić wszystko w Chrystusie!
Ten program przekracza ramy koniunktury, establishmentu politycznego i eklezjalnego, przekracza uwarunkowania okoliczności, doraźności, podległości i zależności różnych…
Ten program jest aktualny zawsze i wszędzie, i dla każdego człowieka.
Program zatem aktualny i dzisiaj dla Kościoła Wojującego – Ecclesia Militans – do którego mamy zaszczyt z Bożej łaski należeć!
Św. Atanazy pisze w swoim Wyznaniu wiary: „Ktokolwiek pragnie być zbawiony, przede wszystkim powinien się trzymać katolickiej wiary”.
Stałość wiary. Pewność wiary. Niezawodność wiary. Potrzeba pokory, aby uznać i wyznać, że Pan Bóg jest prawdomówny i niezmienny. Po Soborze Watykańskim II Pan Bóg nie zmienił poglądów! W liście Benedykta XVI do biskupów, wydanym z okazji publikacji motu proprio Summorum Pontificum – dokumentu, który uwalniał w Kościele celebrację najdoskonalszego aktu kultu, jakim jest Msza Święta trydencka – czytamy: „To, co przez poprzednie pokolenia było święte, również dla nas pozostaje święte i wielkie, i nie może być nagle całkowicie zabronione albo potraktowane jako szkodliwe”. Tak mówi Słowo Boże: „Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki. Nie dajcie się uwieść różnym i obcym naukom” (Hbr 13, 8)!
Kiedy mówimy o Tradycji, dotykamy samych fundamentów Kościoła. Katolik nie może nie być człowiekiem Tradycji!
Stwierdzamy fakt: czasy pomieszania powszechnego wtargnęły w sam środek Kościoła. I właśnie w tym kontekście zauważamy porządkującą rolę Tradycji. Oczywiście, Tradycja, tak ją rozumie Kościół, jest rzeczywistością o wiele większą i wieloaspektową. Możemy jednak zasadnie mówić o porządkującej roli Tradycji. Wierność Tradycji zatem jest skutecznym remedium, środkiem zaradczym, na czasy pomieszania powszechnego, jakie wtargnęły w sam środek Kościoła – w zakresie doktrynalnym, duchowym, moralnym, liturgicznym.
Oddalając się od Tradycji oddalamy się od wiary katolickiej.
Zagadkowe więc pozostaje niemal całkowite milczenie o Tradycji w ostatnich kilkudziesięciu latach…
Zagadkowa pozostaje alergia na punkcie Tradycji w ostatnich kilkudziesięciu latach…
Zagadkowa pozostaje agresja wobec tych, którzy o Tradycji odważają się mówić klarownie i publicznie…
Jest jakiś paradoks, o którym trzeba dzisiaj odważnie i często mówić: Katolicy, którzy jako swój program życia biorą to, czego Kościół nauczał przez dwadzieścia wieków, wierny Bożemu Objawieniu zawartemu w Piśmie Świętym i Tradycji, są dzisiaj traktowani jako ludzie dziwni! Nawet niektórzy czują się nieswojo, kiedy słyszą słowo „Tradycja”. A przecież tutaj dotykamy centralnych kwestii wiary!
Pismo Święte i Tradycja – oto, gdzie poznajemy Prawdę objawioną przez Pana Boga. „Boże Objawienie dociera do nas w Kościele założonym przez naszego Pana Jezusa Chrystusa – jedynym prawdziwym Kościele – poprzez Pismo Święte i Tradycję. Jeżeli więc ktoś wykreśla Pismo Święte bądź Tradycję, nie jest katolikiem. Zdradza Boże Objawienie” (Ks. J. Bałemba SDB, Elementarz katolika).
Tradycja nie jest opcjonalnym ozdobnym dodatkiem do wiary – szacownym archiwalium.
Czasami słyszymy takie groteskowe półtolerancyjne postulaty: „No, Tradycja niech tam sobie będzie, ale tak nie za dużo, nie za wyraźnie”!
Tradycja w rozumieniu katolickim to nie szacowne i zmienne zwyczaje ludzkiego pomysłu. Tradycja w rozumieniu katolickim ma ściśle określone teologiczne znaczenie. Znaczenie to wyartykułowane jest jasno w trzech źródłach, które dzisiaj przytoczymy. Jesteśmy w samym centrum doktryny katolickiej!
Pierwsze źródło – Sobór Trydencki:
Sesja 4, 8 kwietnia 1546
I. Przyjęcie Ksiąg świętych i Tradycji apostolskich
[1] Święty, ekumeniczny i generalny Sobór Trydencki, w Duchu Świętym prawomocnie zgromadzony, pod przewodnictwem wspomnianych trzech legatów Stolicy Apostolskiej, stawia sobie zawsze przed oczyma, aby po zniszczeniu błędów utwierdzić w Kościele czystość Ewangelii, którą wcześniej przyobiecaną przez Proroków w Pismach Świętych najpierw własnymi ustami ogłosił nasz Pan Jezus Chrystus, a następnie przez swoich apostołów polecił głosić każdemu stworzeniu jako źródło wszelkiej zbawiennej prawdy i nauki dotyczącej obyczajów.
[2] [Sobór] dostrzega również, że prawda ta i nauka zawierają się w księgach spisanych i w tradycjach niepisanych, które – przyjęte przez Apostołów z ust samego Chrystusa, bądź przez nich samych przekazane jakby z ręki do ręki – dzięki podpowiedzi Ducha Świętego – dotarły aż do nas. Postępując za przykładem prawowiernych ojców, z jednakową pobożnością i poważaniem przyjmuje oraz czci wszystkie Księgi zarówno Starego, jak i Nowego Testamentu, gdyż Bóg jest jednym autorem ich obu, a także Tradycje należące zarówno do dziedziny wiary, jak i obyczajów, ustnie przekazane przez Chrystusa lub podane przez Ducha Świętego i w nieprzerwanym następstwie przechowywane w Kościele katolickim.
Drugie źródło – Katechizm św. Piusa X, papieża:
O Tradycji
34. Czym jest Tradycja?
Tradycja to niespisane słowo Boże, które zostało przekazane żywym słowem przez Jezusa Chrystusa i Jego Apostołów, a do nas dotarło przez stulecia, za pośrednictwem Kościoła, bez żadnej zmiany.
35. Gdzie jest zawarte nauczanie Tradycji?
Nauczanie Tradycji zawarte jest przede wszystkim w dekretach soborów, w pismach świętych Ojców Kościoła, w dokumentach Stolicy Apostolskiej, a także w słowach i obrzędach świętej liturgii katolickiej.
36. Jakie znaczenie winniśmy przypisywać Tradycji?
Tradycji winniśmy przypisywać takie samo znaczenie jak objawionemu słowu Bożemu, które jest zawarte w Piśmie Świętym.
I trzecie źródło – Katechizm Kard. P. Gasparriego:
21. Gdzie się mieszczą prawdy od Boga objawione?
Prawdy od Boga objawione mieszczą się w Piśmie Świętym i w Tradycji.
25. Co nazywamy Tradycją?
Tradycją nazywamy wszystkie prawdy razem wzięte, które Apostołowie otrzymali bądź z ust samego Chrystusa, bądź też z natchnienia Ducha Świętego, a które podawane jakby z rąk do rąk i przechowywane w Kościele Katolickim dzięki nieprzerwanemu następstwu, doszły aż do nas.
Bracia i siostry, w świetle powyższego jasno widzimy, że przyjmując Tradycję i zachowując wierność Tradycji – bez zmiany – jesteśmy katolikami. Opieramy się na niezmiennym fundamencie Prawdy w Kościele – Kościele Katolickim, Powszechnym – czyli jedynym prawdziwym Kościele założonym przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Wzywa nas św. Paweł: „Przeto, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie się tradycji, o których zostaliście pouczeni bądź żywym słowem, bądź za pośrednictwem naszego listu” (2 Tes 2, 15)!
Na tym świętym miejscu wypada nam oddać chwałę Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu, który objawia nam swoją Prawdę przez Pismo Święte i Tradycję, Bogu który wybiera czasy i miejsca, aby objawić swoją chwałę, aby człowieka obdarzyć łaską i aby obdarować go krystalicznym darem niezmiennej Prawdy.
Tutaj jest miejsce święte.
Tutaj JEST BÓG.
Dlatego, razem z Matką Bożą, Aniołami i Świętymi, z pokorą mówimy:
Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu,
jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków.
Tutaj jest miejsce święte. Tabernaculum! Dom Boga między ludźmi!
Tutaj jest nasz Pan Jezus Chrystus.
Dlatego, razem z Matką Bożą, Aniołami i Świętymi, z pokorą mówimy:
Niechaj będzie pochwalony Przenajświętszy Sakrament
teraz i zawsze, i na wieki wieków.
Tutaj jest miejsce święte.
Tutaj jest Matka Boża – Najświętsza Dziewica, Królowa.
Dlatego, razem Aniołami i Świętymi, z pokorą mówimy:
Witaj, Gwiazdo morza,
Wielka Matko Boga,
Panno zawsze czysta,
Bramo niebios błoga.
Matka Boża jest pokorna. Odpowiada Archaniołowi Gabrielowi: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!” (Łk 1, 38).
Matka Boża nie eksperymentowała ze Słowem Bożym. Matka Boża przyjęła i wypełniła Słowo Boże! Dlatego jest dla nas pięknym i niezawodnym wzorem i przykładem wierności Bożemu Objawieniu zawartemu w Piśmie Świętym i Tradycji.
Jeżeli Krucjata Różańcowa za Ojczyznę chce podążać nie drogą eksperymentowania, ale drogą pewną, bezpieczną, niezawodną, prawdziwą, to pójdzie drogą katolicką, czyli drogą wierności Bożemu Objawieniu zawartemu w Piśmie Świętym i Tradycji. Taki nasz model życia i takie nasze świadectwo będzie miało rolę porządkującą w czasach pomieszania powszechnego, które wtargnęły w sam środek Kościoła.
Amen.
.
treści katolickie: sacerdoshyacinthus.com verbumcatholicum.com twitter.com/SacHyacinthus YouTube